hotrodstohell

Roller Derby

Roller Derby; jeśli lubicie jazdę na rolkach a dokładniej wrotkach to coś dla Was – dziewczyny! Oczywiście mam na myśli Was dziewczyny! Ja tego sportu nie uprawiam ale może kiedyś… W Polsce jest kilka damskich drużyn roller derby; m. in. w Warszawie, Szczecinie i Poznaniu.

“Roller derby – drużynowy sport wrotkarski, rozgrywany na owalnym torze. Każda drużyna ma czternastu graczy, spośród których tylko pięciu jest wybieranych do danego wyścigu (ang. jam) trwającego dwie minuty. Wśród tych pięciu graczy jeden jest ścigaczem (ang. jammer) i jako jedyny może zdobywać dla swojej drużyny punkty poprzez wyprzedzanie (i dublowanie) przeciwników. Pozostali czterej gracze są obrońcami (ang. blocker). Ich zadanie polega na powstrzymaniu przeciwnego ścigacza lub pomocy swojemu ścigaczowi.

Współczesne roller derby wyrosło z maratonów wrotkarskich organizowanych w latach 30. XX wieku na pochyłym torze. Od początku XXI w. roller derby jest uprawiane głównie przez kobiety w sekcjach amatorskich na płaskim torze (np. w halach sportowych o odpowiednio dużej powierzchni). Wiele drużyn kieruje się zasadą „do it yourself”, czyli samodzielnie organizuje sport, treningi, mecze i turnieje.

Choć istnieje kilka różnych wariacji gry w roller derby, najpopularniejszym zestawem reguł jest ten opracowany przez federację Women’s Flat Track Derby Association (WFTDA). Szacuje się, że ok 95% wszystkich meczów w 2010 roku zostało rozegranych według zasad federacji WFTDA. Poniższy opis opiera się na zasadach WFTDA.

Na torze oznaczony jest obszar startowy dla obrońców. Ścigacze ustawiają się poza nim. W momencie rozpoczęcia wyścigu (pojedynczy, długi gwizd sędziego) obrońcy ruszają w średnim tempie, natomiast ścigacze starają się rozwinąć jak najszybsze tempo. Ścigacze zdobywają dla swojej drużyny punkty poprzez wyprzedzenie (i dublowanie) przeciwników. Gra odbywa się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.

Wszyscy zawodnicy mogą tułowiem i udami blokować przeciwników, jeżeli znajdują się w obszarze watahy (ang. pack). Wataha to największa grupa obrońców z obu drużyn znajdujących się nie dalej niż 3 metry od siebie. Zwykle inicjatorami kontaktu fizycznego są obrońcy a ofiarami – ścigacze. Większość strategii przewiduje, że część obrońców ma funkcję atakującą i toruje drogę swojemu ścigaczowi.

Do fauli należą m.in. kontakt między zawodnikami poniżej kolana lub powyżej ramion, wyprzedzanie przeciwników poza torem. Faule karane są 1-minutowym pobytem zawodnika na ławce karnej. W tym czasie drużyna nie może uzupełnić graczy i musi grać w trzech, dwóch a nawet (rzadko) z jednym zawodnikiem na

Roller derby rozgrywane jest na płaskim torze o kształcie przybliżonym do owalu:

• długość linii wewnętrznej: 45,3 m (148′ 6″)
• długość linii zewnętrznej: 72,1 m (236′ 6″)

Wokół linii zewnętrznej zwyczajowo doliczany jest pas bezpieczeństwa o szerokości do 3 m. Oznacza to, że standardowy tor do roller derby zajmuje powierzchnię: 30 x 20 m = 600 m².

Nawierzchnia winna być gładka i umożliwiać jazdę na wrotkach bez poślizgów.

Choć roller derby jest sportem typowo halowym, mecze i treningi mogą się odbywać również na świeżym powietrzu, jeżeli warunki atmosferyczne na to pozwalają.

Zasady federacji WFTDA przewidują, że mecz może się odbyć tylko w obecności od trzech do siedmiu sędziów na wrotkach (ang.skating) oraz kilkunastu asystentów sędziowskich (ang.non-skating).

Sędziowie towarzyszą zawodnikom wewnątrz i na zewnątrz toru. Istnieją następujące pozycje sędziów na wrotkach:

• Sędzia główny – jest odpowiedzialny za przebieg całego meczu i jest ostatnią instacją we wszystkich decyzjach dotyczących kar. Tylko on (ona) może usunąć zawodnika z gry. Jednocześnie jest sędzią watahy wewnątrz toru.
• Sędzia watahy – jest odpowiedzialny za rozpoznawanie fauli obrońców.
• Sędzia ścigacza – jest odpowiedzialny za rozpoznawanie fauli ścigaczy.

Do funkcji asystentów sędziowskich należą: zliczanie punktów, zliczanie kar, mierzenie czasu gry (meczu, wyścigów, przerw), mierzenie czasu na ławce karnej, spisywanie zawodników z każdego wyścigu, obsługa tablicy wyników. WFTDA nie podaje wymaganej liczby asystentów, ponieważ część funkcji może być wykonywana jednocześnie przez jednego lub wielu asystentów.

Zawodnicy roller derby jeżdżą na wrotkach sportowych bez obcasa. Zależnie od nawierzchni i techniki jazdy gracza dobierane są kółka o następujących parametrach:

• twardość: 78A – 101A (według skali twardości Shore’a)
• średnica: 59 mm – 65 mm
• szerokość: 30 mm – 44 mm

Poliuretanowe odlewy są osadzane na metalowych, nylonowych lub hybrydowych felgach.

Wewnątrz felg osadzone są łożyska kulkowe o budowie w pełni metalowej lub hybrydowej. Łożyska są dostosowane do osi ośmio- lub siedmio-milimetrowych.

Obowiązkowym sprzętem ochronnym zawodników roller derby są: ochraniacze na kolana, łokcie i nadgarstki, kask i ochraniacz zębów. Kask nie może mieć zabudowanej twarzy.

Dozwolone, choć nieobowiązkowe, są miękkie ochraniacze na uda, żebra i obojczyki. Zawodnicy mogą również nosić sportowe nagolenniki.

Roller derby jest dyscypliną sportu, w którym drużyna atakuje i broni się jednocześnie. Ta specyfika determinuje wiele strategii. Zależnie od siły przeciwnika dobierane są mniej lub bardziej ofensywne taktyki.

• Ściana – podstawowa formacja składająca się z minimum dwóch obrońców. Wrotkarze ustawiają się obok siebie, starając się zatrzymać przeciwnika. Drużyna grająca w pełni defensywnie może przeznaczyć wszystkich czterech obrońców do budowy ściany.
• Łapanie ofiary – taktyka ofensywna mająca za zadanie przesunięcie watahy do tyłu i umożliwienie ucieczki własnemu ścigaczowi znajdującemu się na czele. Przebieg: zawodnicy drużyny A wybierają zawodnika z drużyny B („ofiarę”), którego otaczają, zwalniają i nie pozwalają uciec.
• Zabijanie czasu – zamiast jak najszybciej okrążać tor ścigacz drużyny A może zdecydować się na blokowanie ścigacza drużyny B. W czasie tej defensywnej taktyki żadna drużyna nie zdobywa punktów, natomiast drużyna A zabija czas obrońców siedzących na ławce karnej.”

[info z: http://pl.wikipedia.org/]